سه سال شد. سه سالی که نفهمیدم چطور گذشت و هیچ روزی از یادش خالی نبود. چند هفته یا چند ماه بعد سانحه به دوستی گفتم «هر روز با من است» نگاهم کرد و گفت «من دوازده سال است که هر روز به پدرم فکر می کنم.» راه دیگری ندارد. انگار از یک جای دیگر Continue reading

یکسال گذشت. دوستی (حسین عباسی) در پیام تسلیتش نوشته بود: » در فراز و نشیب سالهای سخت همواره مردانی بوده اند که عشق به مملکت را با تخصص و علم آمیخته اند و از آن ترکیبی ساخته اند که بقای کشورمان را مدیون آنیم. اینان سیاستمداران نیستند که هر روزه وجودشان را به رخمان بکشند. مردانی Continue reading

من خیال نداشتم درباره دلایل سانحه و حواشی آن چیزی بگویم. ولی تکرار برخی مسائل باعث می شود تا نتوانم سکوت کنم. درباره حضور پدر در کابین هواپیما باید گفت نه این اولین کابینی بوده است که او در نشسته است و نه این اولین خلبان. پدر یکی از محتاطترین  خلبانانی بود در ایران وجود Continue reading

البته بطور رسمی و سنتی باید از طریق جراید از عزیزانی که لطف کردند و در روز یکشنبه در مراسم تدفین و روز سه شنبه در مراسم بزرگداشت پدر بزرگوارم شرکت کردند تشکر کرد. ولی ایشان همیشه وقتی کسی کمکی و یا لطفی به من می کرد اول می پرسیدند: «تشکر کردی؟» بدینوسیله از کلیه Continue reading

از همه دوستانی که ابزار لطف کرده اند سپاسگزارم.  مراسم ترحیم پدر بزرگوارم تیمسار خلبان مهدی دادپی در روز سه شنبه  ششم مردادماه از ساعت 4 تا 30: 5 بعد از ظهر در مسجد جامع شهرک قدرس واقع در شهرک قدس (فاز سوم) ابتدای خیابان حسن سیف برگزار می گردد. Continue reading