یادداشت روز چهارشنبه ام درباره گری بیکر در روزنامه دنیای اقتصاد.
او یکی از تاثیرگذارتری اقتصاددانان عصر ماست. تحلیل او از کارکرد خانوار بعنوان یک بنگاه، بسط تحیلهای اقتصاد خرد به رفتار فرد و خانوار و سایر پژوهشهایش او را یکی از پیشروان و رهبران فکری مباحث اقتصادی امروز کرده است. هنوز در درس اقتصاد کار توضیح نوع نگاه او به کارکرد اقتصادی خانوار و نقش خانوار بعنوان یک بنگاه اقتصادی بنیان درک عوامل موثر بر تغییرات تابع عرضه نیروی کار است . گری بیکر علاوه بر این یک اقتصاددان بینظیر بود که شاگردان بسیاری را تربیت کرد. او همیشه وهمه جا مشوق پژوهش درباره اقتصاد بود و با وجود کهنسالی همیشه سوالهای خوبی را مطرح می کرد که موضوع تحقیقات بیشتر و موشکافانه تری می شدند.
گری بیکر مانند استادش میلتون فریدمن به بازار آزاد و آزادی انتخاب باور داشت. تزهای او برای توضیح رفتارها و رویدادهایی مورد استفاده قرار می گیرند که تا دهه نود میلادی در انحصار تفکر چپ بودند. برای گری بیکر اقتصاد ابزار توضیح تمام رویدادها و پایه یک علم فراگیر اجتماعی بود. او و میلتون فریدمن تنها دو اقتصاددانی هستند که علاوه بر جایزه نوبل، مدال آزادی دولت ایالات متحده را نیز دریافت کرده اند. در کنار سایر فعالیتهایش بیکر وبلاگ نویسی هم می کرد و وبلاگ بکر – پوزنر را از سال 2004 می نوشت. او وقتی که شروع به نوشتن این بلاگ کرد هفتاد و سه سال داشت.
شاید این را همه ندانند ولی گری بیکر از جمله کسانی بود که از پژوهش درباره اقتصاد ایران حمایت می کرد و حضورش در میان اقتصاددانان ایرانی باعث دلگرمی نسل جدید اقتصاددانان فارسی زبان می شد. در سال 2010 او در کنفرانس اقتصاد ایران در دانشگاه شیکاگو به اتفاق همسر فرزانه اش پروفسور گیتی نشاط، استاد مطالعات خاورمیانه دانشگاه ایلینویز – شیکاگو شرکت کرد. ملاقات با او برای بسیاری از ما، نوباوگان، ملاقات با یک غول علم اقتصاد بود. خیلی از ما، از جمله من با شاگردانش کار کرده بودیم و نظریاتش را بعنوان بدیهیات تدریس می کردیم. ولی با اینحال این برنده جایزه نوبل با فروتنی و لبخند با همه صحبت می کرد و دست می داد. با صبر و حوصله به ارائه های مختلف گوش می داد. یکی از بهترین سوالات کنفرانس را او درباره مشارکت زنان در نیروی کار در ایران پرسید. «شما هم نرخ باروری را کاهش داده اید و هم جمعیت زنان دانشجو افزایش پیدا کرده است، پس چرا مشارکت آنها در نیروی کار بالا نرفته است» از نظر او این سه رویداد سه ضلع یک مثلث بودند. و این که زنان ایرانی علیرغم تحصیلات دانشگاهی و کنترل جمعیت حضور فعالتری در بازار کار ندارند برای او بسیار جالب بود. تناقضی که از همان جلسه یکی دو نفر کار روی آن را شروع کردند. برای بسیاری از ما این نکته جالب بود که او این تناقض را دیده بود وما به آن توجه نکرده بودیم.
خاطر گری بیکر امروزعلم اقتصاد جامعتر و پیشروتر از گذشته است.
مرد نکونام نمیرد هرگز، نیکنام مردی بود و از میان ما رفت.
سر خیابان فرصت 