عنوان کتاب: مردان جوان متهور: تهور و پیروزی در پل هوایی برلین ژوئن 1948 – مه 1949
نویسنده: ریچارد ریوز
ناشر: سیمون و شوستر
سال انتشار: 2009 نیویورک
بی اغراق این یکی از بهترین کتابهاییست که فصل گذشته خواندم. کمتر مورخی با شور و شوق ریچارد ریوز داستانش را بازگو می کند. این کتاب یکی از جامعترین و جذابترین کتابهای نوشته شده درباره پل هوایی برلین است. سال 1948 است، اتحاد جماهیر شوروی در حال کشیدن پرده آهنینی به دور اروپای شرقیست. در یونان پارتیزانهای کمونیست سر به شورش برداشته اند، در پراگ کودتای حزب کمونیست با حمایت ارتش سرخ دولت ائتلافی بنش را سرنگون کرده است. کم نیستند لهستانیهایی که پس از 6 سال جنگ بی امان برای آزادی سرزمینشان یا باید ماندن در فرانسه و انگلستان را برگزینند یا تبعید همیشگی به سیبری. به نظر نمی رسد کسی بتواند در برابر گسترش سلطه شوروی مقاومت کند.
در این میان آینده آلمان همچنان مبهم است. دولتهای غربی با معرفی واحد پول جدید در قلمرو اشغالی خود درآلمان عملا تاسیس آلمان غربی را آغاز کرده اند. اما سرنوشت برلین چه می شود؟ برلین که تماما در محدوده تحت اشغال شورویست و تا نزدیکترین پایگاه متفقین 117 مایل فاصله دارد مطابق توافقات چهار قدرت بین شوروی، آمریکا، انگلیس و فرانسه تقسیم شده است. و هر چهار کشور آنرا مشترکا اداره می کنند. برای بیرون راندن متفقین روسها ارتباط زمینی برلین غربی با دنیای خارج را قطع می کنند. برای یازده ماه متفقین با استفاده از هواپیماهای باربری پل هوایی برلین را ایجاد کردند که نیازمندیهای جمعیت 2.1 میلیون نفری برلین غربی و نیروهای غربی را تامین کرد. این کتاب داستان این تلاش است.
ریوز با استفاده از خاطرات منتشر شده خلبانان، یادداشتهای سیاستمداران آلمانی و نامه های اهالی شهر تصویر دقیق، کمی احساساتی و سرشار از تحسین از این یازده ماه ارائه می کند. قهرمانان داستان او خلبانانی هستند که از اقصاء نقاط جهان گرد آمده اند تا به شهری کمک کنند که کمتر از 4 سال پیش برای بمبارانش پرواز می کردند. او همچنین با ظرافت تغییر نقش آمریکائیان را از اشغالگر به منجی در افکار عمومی آلمان غربی به تصویر می کشد. استالین با محاصره برلین این فرصت را به امریکا داد تا در میان توده مردم آلمان متحدانی دائمی بیابد. متحدانی که در طول جنگ سرد بسیار ارزشمندتر شدند.
علاوه بر این پل هوایی برلین نقطه عطفی در تاریخ هوانوردی شد. درسهای این موفقیت در کنترل و مراقبت پرواز و حمل حجم بالای کالا و تدارکات اثبات کرد که نیروهای هوایی توان تامین جمعیتهای بزرگ و توده انبوهی از نیروها را دارند. بلافاصله پس از پایان پل هوایی فرودگاههای نیویورک و شیکاگو سیستم کنترل و مراقبت خود را تغییر دادند و ظرفیت پروازی خود را چند برابر کردند. در یازده ماه تاریخ و هوانوردی تغییر کرد.
کتاب به نثر روانی نوشته شده است و برای تصاویر آن از کاریکاتورهای اصلی خبرنامه پایگاههای درگیر در پل هوایی در 1948 استفاده شده است. اگر تاریخ و هوانوردی را دوست دارید این کتاب را باید بخوانید.
سر خیابان فرصت 
نظر شما در مورد این نوشته چیست؟