چند شب پیش داشتم به مصاحبه احمد رشید یک خبرنگار پاکستانی از لاهور با رادیوی عمومی ملی یا ان پی آر گوش می دادم، (اینجا گوش کنید) موضوع مصاحبه عملیات نظامی اخیر در افغانستان بر علیه طالبان و دستگیری مرد شماره دو طالبان افغانستان در کراچی بود. مصاحبه واقعا یک کار تبلیغاتی ماهرانه به نفع پاکستان بود!
احمد رشید بیشتر از یکجا ذکر کرد که طالبان افغانستان یک «ارتش دهقانیست» که به خاطر نارضایتی ولایات جنوبی افغانستان از نابرابری در توزیع کمکهای غربی در این کشور شکل گرفته است. و پشتوها ناراضی هستند چون سهمشان در قدرت و از کمکها کمتر از بقیه است. جالب بود که از ارتش پاکستان تقدیر می کرد و می گفت که عملیاتهای اخیر علیه طالبان موفق بوده است» و البته اضافه می کرد که این بخاطر این است که ارتش پاکستان حالا می خواهد با برخی گروههای طالبان پاکستانی مقابله کند. او اضافه کرد که شکست طالبان غیرممکن است چون این گروه بخشی از بطن و بافت جامعه افغانستان است. و البته در هر بخش مصاحبه در صحبت از طالبان افغانستان اسم ایران را هم می آورد، انگار ایران است که از طالبان در افغانستان حمایت می کند.
وقتی به صلح پایدار در افغانستان رسید، پیش شرطهای پاکستان از زبان احمد رشید جالب بود. اول عدم حضور هند در افغانستان، دوم تضمین نقش موثر برای پاکستان و سوم یک جور برقراری توازن در ساختار سیاسی افغانستان یا بازگشت به ساختار قدرت سیاسی سابق. بنظر آدم مطلعی می آمد ولی علائق کشورش را در افغانستان نه تکذیب کرد و نه تقبیح، خیلی راحت حرفش را بعنوان واقعیت سیاسی و تنها حرف منطقی موجود بیان کرد. برای شنونده امر مشتبه می شد که انگار در افغانستان راه حل دیگری وجود ندارد. کار روابط عمومی یعنی این!
این افغانستان کی درست بشه خدا میدونه