اتحادیه ها و روشهای جدید به هدف رسیدن

یادداشتم برای هشتمین شماره هفته نامه حمل و نقل درباره اتحادیه های کارگری و روشهای جدید رسیدن به خواسته هایشان بدون اعتصاب.

تحولات بازار کار و  دگرگونی اقتصاد جهانی در دهه های گذشته به همراه تجربه های مختلف اعتصاب به اتحادیه های کارگری آموخته است که اعتصاب ابزار مناسبی برای رسیدن به خواسته هایشان نیست و این تهدید به اعتصاب است که موثر واقع می شود. گرچه هنوز هستند اتحادیه هایی به اعتصاب دست می زنند ولی بسیاری از اتحادیه ها دیگر به اعتصاب فکر نمی کنند. واکنش سریع دولتها و توانایی کارفرمایان در جایگزین کردن نیروی کار اعتصابی از کارآیی این روش کاسته است. این به این معنا نیست که اتحادیه ها سراغ روشهای جدید نمی روند. این روزها واژه جدیدی به ادبیات اقتصادی و مدیریت بنادر اضافه شده است Slow Down  یا «کندی کار» روش جدید اتحادیه ها برای رسیدن به خواسته هایشان است.

مدیرانی که این روزها بر فراز آبهای اقیانوس آرام در نزدیکی بنادر لوس آنجلس و لانگ بیچ پرواز کرده اند، از دیدن ردیف ردیف کشتیهای اقیانوس پیما منتظر پهلو گرفتن در این بنادر وحشت زده شده اند. کارگران این بنادر این روزها با حداکثر کارایی کار نمی کنند. آنها بدون آنکه دست به اعتصاب زده باشند از سرعت فعالیت خود کاسته اند و روند پهلو گیری و تخلیه بار و بارگیری کشتی ها را آنقدر آهسته کرده اند که احتمالا نرخ رشد اقتصاد ایالات متحده کمتر از قبل خواهد بود. نکته جالب اینجاست که یک اعتصاب رسمی در کار نیست که کارفرمایان و مدیران بنادر بتوانند با اعتصاب کنندگان رسما مقابله کنند. بلکه یک گروه بطور جمعی تصمیم گرفته است سر کار به قول معروف «مگس بکشد».

از سوی دیگر در هر بندر نه یک اتحادیه بلکه چندین اتحادیه مشغول به فعالیت است و رسیدن به یک توافق تنها در صورتی ممکن است که همه اتحادیه ها با آن موافق باشند. بعد از سالها ضعف اتحادیه کارگری در بنادر غرب آمریکا از روزآزمایی به روش جدید لذت می برند و عجله ای هم برای بازگشت به سطح قبلی کارآیی و بهره وری ندارند.

این کندکاری آثار منفی قابل توجهی بر تجارت خارجی ایالات متحده آمریکا با آسیا و آمریکای جنوبی گذاشته است، آثاری که شامل همه صنایع درگیر واردات و صادرات شده است. در کشاورزان کلمبیایی دیگر نمی توانند محصولات خود را به بازارهای آمریکا برسانند. محصول  آنها امسال 27 درصد افزایش پیدا کرد ولی بخاطر کندی کار در بنادر آمریکا صادرات میوه و سیب زمینی کلمبیای تنها 19 درصد رشد نشان داد. برای صنایع غذایی ایالات متحده آمریکا کاهش واردات از کلمبیا فرصتی از دست رفته است که ارزشی معادل 48 میلیون دلار داشته است.

در ایالات متحده کندی کار در بنادر غرب این کشور باعث متضرر شدن فعالان اقتصادی از کشاورزان یونجه تا تولید کنندگان لباس شده است. در فوریه گذشته صادرات ایالات متحده 1.6 درصد کاهش پیدا کرد و به  186.2 (یکصد و هشتاد و شش و دو دهم) میلیارد دلار کمترین حد خود از اکتبر 2012 رسید. واردات 4.4 درصد کاهش پیدا کرد و به 221.7 (دویست و بیست و یک و هفت دهم) میلیارد دلار رسید. کاهش واردات فقط برای بازارهای مصرف مهم نیست هزاران تولید کننده در ایالات متحده قطعات و مواد مورد نیاز برای ادامه کارشان را به کندی دریافت می کنند و نتوانسته اند سفارشاتشان را به موقع تحویل بدهند. آنها یا کوشیده اند از بنادر شرق آمریکا استفاده کنند یا به روش گران حمل و نقل هوایی روی آورده اند. بنادر غرب ایالات متحده دارند اهمیت خود را به رخ اقتصاد می کشند.

 در حال حاضر کارگران و کارمندان در 29 بندر در ساحل غربی آمریکا از بندر سن دیه گو در ایالت کالیفرنیا تا بندر سیاتل در ایالت واشنگتن در حال مذاکره درباره شرایط قراردادهای جمعیشان هستند. کاخ سفید نگران آثار منفی کند شدن کار در بنادر تام پرز وزیر کار ایالات متحده را به این بنادر فرستاده است تا با نمایندگان کارگران گفتگو کند.  هفته پیش بعد از ماهها مذاکره نمایندگان آنها شرایط جدید را پذیرفتند و به اعضای اتحادیه های مختلف توصیه کردند که قرارداد جدید را بپذیرند. مطابق این قرارداد کلیه اعضای این اتحادیه ها بطور رایگان تحت پوشش بیمه خدمات درمانی قرار می گیرند و مستمری بازنشستگی آنها به 91000 دلار در سال افزایش می یابد. همچنین دستمزدهای ساعتی افزایش می یابند. این قرارداد بیست هزار کارگر بنادر را تحت پوشش قرار می دهد. امضای این قرارداد می تواند دوره کندکاری در بنادر را پایان دهد. با اینحال این پایان داستان نیست.

در حال حاضر دهها کشتی در بیرون از بنادر غرب آمریکا منتظر پهلوگیری هستند. حتی در صورتی که کارگران با کارایی سابقشان مشغول به کار شوند ماهها وقت لازم است تا صف طویل کشتیها در بنادر آمریکا کوتاه شود و زمان انتظار کشتیها به حالت عادی بازگردد. در این ماهها زیان دیدن کشاورزان، تولیدکنندگان و بنگاههای تجاری ایالات متحده ادامه خواهد داشت. این روزها سوال در پیشروی مقامات  ومدیران بنادر این است که چطور بعد از پایان کندکاری می توانند تخلیه کشتیها را تسریع کنند. درس عمده این دوره از مذاکرات کارگری برای ناظران اقتصادی ساده است: تا زمانیکه اتحادیه های کارگری در بنادر هستند با آنها نباید شوخی کرد. وگرنه  میلیونها کارگر و کارفرمای دیگر هزینه پیامدهای احتمالی را پرداخت خواهند کرد.