امروز این ایمیل را دریافت کردم:
با اندوه بسيار درگذشت شادروان دکتر مرتضي انواري
اولین رئيس دانشکدة علوم رياضي دانشگاه صنعتي شريف (1347)
پايه‌گذار دوره کارشناسي رياضي و علوم کامپيوتر (1347)
پايه‌گذار دورة کارشناسي ارشد علوم کامپيوتر (1349)
بنيان‌گذار مدرسه عالي برنامه‌ريزي و کاربرد کامپيوتر (1352)
عضو هيأت مؤسس انجمن انفورماتيک ايران (1357)
و دانشگاهي برگزيده اولين نشست ملي فناوري اطلاعات کشور (1384)
را به اطلاع همکاران و دانشجويان ايشان و جامعه فناوري اطلاعات کشور مي‌رساند.
نام و ياد آن استاد فقيد و فرزانه در خاطر شاگردان بيشمارش همواره زنده خواهد ماند. روانش شاد و يادش گرامي باد.
مراسم نکو داشت اين شخصيت برجسته علمي و دانشگاهي کشور روز دوشنبه 22/9/1389 از ساعت 5/4 تا 5/5 بعدازظهر در آمفي تئاتر مرکزي دانشگاه صنعتي شريف برگزار خواهد شد.
دانشکده علوم رياضي دانشگاه صنعتي شريف
دانشکده مهندسی کامپیوتر دانشگاه صنعتی شریف
هيأت مديرة و اعضاي انجمن انفورماتيک ايران
فارغ‌التحصيلان مدرسه عالي برنامه‌ريزي و کاربرد کامپيوتر
هيأت مديره و اعضاي انجمن کامپيوتر ايران
سر خیابان فرصت 
نکوداشت دیگه چیه؟ مگه بزرگداشت چه ایرادی داره؟ یعنی میخوان بگن بزرگی به آدما نمیاد؟ آدما فقط میتونن نکو باشن اما نه بزرگ؟! دکتر انواری شاید نکو هم بود اما مرد بزرگی بود. یادش به خیر.
فکر می کنم نکویی و بزرگی یک معنا داشته باشند. و ایراد شما وارد نیست.
اصلا هم اینطور نیست. شما وقتی می گید فلانی آدم خوبیه یا می گید آدم بزرگیه منظورتون یکیه؟ تو ده ما معنیشون یکی نیست.
ما خوب یا نکو به کسی میگیم که آزارش به دیگران نمیرسه و حقوق دیگرانو پایمال نمیکنه
اما بزرگ به کسی میگیم که نه تنها به دیگران ازار نمیرسونه فایده هم میرسونه و چه بسا از حق خودش به خاطر دیگران میگذره.
نکو بودن خیلی سخته اما بزرگ بودن از نکو بودن به مراتب سخت تره.
با نامیدن یک انسان بزرگ به لقب نکو در واقع به اون توهین میکنیم.