نگاهی که جهانی نیست

مسئله ای که عنوان کردید جنبه های زیادی دارد و شما به درستی یکی از جنبه ها را ذکر کردید. اما:
– آیا بدنه کارشناسی داخلی در کشور به اندازه کافی قوی هست که دنبال گسترش ارتباطات و افزایش سهم در سازمان های بین المللی باشیم. منفعت نهایی اضافه شدن یک نیروی خبره در بخش داخلی بیشتر است یا خارج از کشور؟
– آیا توزیع رشته هایی که دانشجویان خارج از کشور در آن تحصیل می کنند مناسب و در جهت اهدافی که شما گفتید، است؟ تعداد دانشجویان برق چند برابر فاینانس خوانده هاست؟ چند پروژه را می شود اسم برد که تامین مالی آن نتیجه لابی درس خوانده های خارج باشد؟ کدام مجمع جهانی است که در آن متخصصین برق و مکانیک برای منافع ملی تلاش می کنند؟
و ….
من هم شریفی بوده ام و درس و کار ایران و مدتی است درس خارج را دارم تجربه میکنم، همه افراد آزادند هر رشته ای که می خواهند بخوانند و در هر جایی که خواستند زندگی کنند، ولی از دیدگاه منافع ملی شریف موفق نبوده، اصلن.

جواب هایتان چندان منظوم نبود، حداقل من اینطور برداشت کردم. این بار سعی می کنم نظرم را شفاف تر بنویسم:
من هم برق خوانده ام، شریف. خودم انتخاب کردم، چون بهترین بود و بالاترین. با اطلاعات آن روز تصمیم درستی بود. آن روزها ارزش رشته با توجه به ترتیب پر شدن مشخص میشد و شک در این ترتیب گناه کبیره بود.
بعد از واقعه، از دو دیدگاه می شود به مسیر طی شده و نقش شریف نگاه کرد. دیدگاه اول از نگاه دانشجو و با فرض بیشینه کردن مطلوبیت اوست که همین جا باید پرسید مطلوبیت دانشجو چه بوده؟ هدف اصلیش درآمد بوده یا مقام و کار علمی؟ ایران می خواهد زندگی کند یا خارج و … با مشخص شدن تابع مطلوبیت،می شود راجع به شریف نظر داد. حتما می پذیرید که اگر فرد به دنبال مهندس شدن به شریف آمده باشد راضی بیرون نخواهد رفت. ولی اگر مطلوبیت فرد پذیرش از دانشگاه های معتبر باشد انتخاب درستی کرده. (اگر مجال بیشتر بود می شد روی این بحث کرد که جو شریف باعث این انتخاب بچه ها می شود یا چون بچه ها دوست دارند بروند جو اینطور شده)
اما دیدگاه دوم، به قول شما دیدگاه منافع ملی است. سوال این است که اگر فرض کنیم 100 نفر اول کنکور و المپیاد ها در هر سال افراد ویژه ای هستند (ترکیبی از هوش، پشتکار، وضعیت متعادل خانوادگی و ..) بهترین برنامه آموزشی برای این افراد به طوری که مطلوبیت جامعه بیشینه شود چیست؟ به نظر من مهندسی برق در این لیست رتبه خوبی نخواهد داشت.
البته من اشکال را در اساتید یا ساختمان شریف نمی دانم، ولی رویه ی آموزش افراد ویژه در جهت منافع ملی نیست.
صحبت در این باره زیاد است و به تعدا فارغ التحصیلان می شود نظر مختلف پیدا کرد.

نکته مهمی که به نظرم نباید فراموش کنیم اینه که شریف تو انتخاب رشته برق دانش آموزان نقشی نداره، دانشجوها وقتی وارد شریف می شن رشته شون رو انتخاب کرده ان. اگه بخوایم یه عامل بیرونی رو مقصر بدونیم باید تقصیر رو گردن آموزش و پرورش بندازیم مثلا. کمترین نقش رو این وسط خود دانشگاه داره.