بمناسبت سالگرد تیرباران دکتر فاطمی

نوزدهم آبان ماه سالگرد تیرباران دکتر حسین فاطمی وزیر امور خارجه دولت دکتر محمد مصدق است. درباره دکتر فاطمی معمولا  دوستدارانش صحبت می کنند. از این جهت خاطرات محمد ابراهیم امیرتیمور (کلالی) وزیر کار دولت دکتر مصدق که جزء گروه طرفدار مصالحه درباره مساله نفت بود جالب است. امیرتیمور در یادداشتهایش که تحت عنوان «ناگفته هایی از دولت دکتر محمد مصدق» منتشر شده است معمولا در حال شکایت از بقیه اعضاء بویژه وزرای تندرو است.

  او از انتصاب دکتر فاطمی به معاونت سیاسی نخست وزیر انتقاد می کند و آنرا باعث شکایت بسیاری می داند.  و معمولا از حرفها، مواضع و عملکرد سیاسی دکتر فاطمی در حال شکایت است. با اینحال زمانیکه درباره انتخاب نماینده کارگران سیلوهای تهران، جایی که حزب توده نفوذ کرده بود، به مشکل می خورد. از اول کسی که در هیات دولت کمک می خواهد دکتر فاطمیست.  و او را یکی از معدود آدمهای اهل عمل و نه حرف می شمارد.

بنظر می رسد در شرایط آشفته آن روزها دکتر فاطمی یکی از آدمهای نادری بوده است که هم روشن بین بوده است و هم اراده انجام کاری را داشته است. در حالیکه بقیه یا رفیق نیمه راه بودند و یا علیرغم ایده آل زدگی  توان انجام کاری را و یا برنامه ریزی برای انجام کاری را نداشتند. زندگی سیاسی دکتر فاطمی او را هدف گلوله از هر دو سوی طیف سیاسی می کند. و دربار او را به قتل می رساند. راستش این یک قتل است که فردای بازگشت از رم و قبل از هر دادگاهی محمدرضا پهلوی در حال صدور مجازات دکتر مصدق و فاطمیست و به کرمیت روزولت می گوید: «و اما فاطمی اعدام خواهد شد.»  دادگاه و بقیه تشریفات فقط برای صورت قانونی دادن به یک قتل عمد برگزار شدند.

خدایش بیامرزاد.