اگر لئونارد برنستاین زنده بود امروز نود ویک ساله می شد. زندگی حرفه ای این موسیقیدان، پیانیست، معلم و رهبر ارکستر در سالهای جنگ جهانی دوم آغاز شد و تا فرو ریختن دیوار برلین ادامه یافت. کمتر موسیقیدانی تنوع کارهای برنستاین را دارد. او از یک سو قطعات مختلفی برای ارکستر سمفونی، سازهای زهی و پیانو می نوشت و از سوی دیگر برای تئاترهای موزیکالی مانند وست ساید استوری و کاندید موسیقی متن تنظیم می کرد. در موسیقی او هم سنت شاستاکوویچ وجود دارد و هم نوای گرشوین. تعجبی ندارد که معاصرانش او را موسیقیدانی جهانی می دانستند که موسیقیش لهجه ای نیویورکی داشت. جایی که او رهبر ارکستر فیلارمونیکش بود و هنوز اجراهایش را بخاطر می آورند. تولدت مبارک لنی!
سلام دکتر جان؛ رفتی اون سر دنیا و وقتی نشد بشینیم یه کم با هم گپ بزنیم،