سر خیابان فرصت

5 پاسخ به “آیا انتخابات ایران رالف نادر خواهد داشت؟”.

1. 

   shervin

   مِی 30, 2009 at 5:49 ب.ظ.

   خوب توجیه رالف نادر هم این بوده که اون یکی دو درصدی که بهش رأی دادن اصولن طرفدار دمکراتها نبودن و اگر رالف نادر نبود اصلن در انتخابات شرکت نمی کردن. به همین خاطر هم حضورش در انتخابات از رأی دمکراتها کم نکرده (که البته حرفش تا حدودی درسته)… من با خیلی ها که طرفدار این بابا رالف نادر هستن صحبت کردم. طرفدارهای رالف نادر اکثرن ضد سیستم سرمایه داری هستن و به نظرشون بوش با ال گور فرقی نداره.

   یه فرق اصلی سیستم آمریکا با ایران هم اینه که سیستم انتخابات آمریکا براساس رأی ایالتها هست (برعکس ایران که رأی جمعیتیه و رأی همه استانها یکی محسوب میشه)… به همین خاطر ال گور با اینکه اکثریت مطلق رأی ها رو (بر اساس تعداد رأی دهنده ها) آورد ولی باز هم از بوش شکست خورد

   حالا توجیه کروبی هم اینه که کسانی که بهش رأی میدن فرقی بین احمدی نژاد و موسوی قایل نیستن پس حضور کروبی تو انتخابات باعث میشه که مشارکت مردم یه کمی بیشتر بشه و در نهایت با این کار احمدی نژاد حذف بشه. به هر حال این هم یه جورایی حضور کروبی رو توجیه می کنه.

   به هر حال دلیل اصلی ای که باعث برد احمدی نژاد شد تحریم انتخابات و مشارکت کم مردم (به خصوص طرفداران اصلاحات) بود.

   مهرعلی زاده هم طبق آمار فقط رأی های مناطق ترک زبان رو گرفت و شاید هم باعث شد مشارکت مردم ترک زبان توی انتخابات بیشتر بشه… حالا اگر فرض کنیم که طرفداران مهرعلی زاده فقط به خاطر مسایل قومی بهش رأی دادن، پس شاید اگر مهرعلی زاده نبود باز هم احمدی نژاد برنده میشد

   نتیجه من اینه که شاید بحث و نقد در باره کروبی و موسوی باعث بشه که مردم بیشتری توی انتخابات شرکت کنن. این هم خیلی چیز بدی نیست.

2. 

   Amir

   مِی 31, 2009 at 8:13 ق.ظ.

   مشکل من با این استدلال اینه که اگه فرض کنیم اجماع باعث بشه، رای کاندیدای اصلاح‌طلب باقی‌مونده در بهترین حالت برابر با جمع رای دو کاندیدا قبل از انتخابات میشه. پس اجماع نمیتونه به کاهش احتمال شکست در مرحله اول کمک کنه. بلکه این احتمال رو بیشتر هم میکنه.

3. 

   B

   جون 2, 2009 at 2:44 ق.ظ.

   I disagree.
   Karroubi and Mousavi do not tap into the same pool. I for one would never ever vote for Mousavi. If the race was between A.N. and M., I would simply stay and home since I think they are both awful. BUT, since K. is in the race and seems to have a decent plan coming from a decent team, I will participate and vote for him. There might also be (and I’m sure there are) who would not vote for K. if the main race was between him and A. N. but are planning to vote for M. As a result, the total number of votes cast might be high enough to push the election to the second round.
   Assuming that the first objective is to defeat A.N. this is a good thing. From this perspective, even voting for Rezaii is better than not voting.

4. 

   بهرنگ

   جون 2, 2009 at 4:34 ب.ظ.

   برادر من
   از شما که اهل اقتصاد هستی، این حرف بعیده. چون مدل انتخاباتی ایران (که برای انتخاب در دور اول، نیاز به نصف به علاوه یک آرا وجود داره) با مدل انتخابات آمریکا (که کاندیدایی که تو یک ایالت، بیشترین تعداد آرا رو آورده باشه، همه آرای الکتورال اون ایالت رو می‌بره؛ حتی اگه یک رأی بیشتر از رقیب آورده باشه و حتی اگه رأی‌اش کمتر از نصف باشه) فرق می‌کنه
   ببین؛ در جایی که دو کاندیدا در برابر یک کاندیدا وجود داره، اگر فرض کنیم که موسوی و کروبی هر کدوم 25 درصد آرا رو داشته باشن (فرضه) و احمدی‌نژاد 45 درصد و رضایی 5 درصد، اجماع کردن یا اجماع نکردن دو کاندیدا تأثیری در نتیجه نهایی نمی‌گذاره. (چون واقع‌بینانه‌تر اینه که فکر کنیم در اجماع، یک بخشی از آرا دچار ریزش می‌شه و به سبد کاندیدای دیگه نمی‌ره)
   یک نگاه دیگه‌ای به مدل بکن. فکر کنم متوجه می‌شه که نتیجه‌گیری دقیقی نداشته‌ای

5. 

   Ali

   جون 3, 2009 at 11:47 ق.ظ.

   سلام
   ببینید، من فکر می کنم که احمدی نژاد یک رای ثابتی دارد و در ضمن تمام تلاشش را هم گذاشته که هر یک رایی را که می تواند داشته باشد بیاورد پای صندوق. اما هم موسوی و هم کروبی روی مشارکت بیشتر تحریمی ها دارند حساب می کنند. من فکر می کنم دعوای کمپین این دو تا باعث بشود تا خیلی از تحریمی ها در انتخابات حاضر نشوند و در نتیجه افرایش در مشارکت اتفاق نیفتد و آرای فعلی احمدی نژاد نصف بعلاوه یک آرایی باشد که به صندوق ریخته می شود.