سنت وقف یکی از سنتهای حسنه اسلامیست که در دوران طلایی تمدن اسلامی نقشی اساسی در رشد و شکوفای و ماندگاری بسیاری از نهادهای علمی و اجتماعی و موسسات عمومی آن زمان بازی کرد. کیست که وصف مدارس, بیمارستانها, مساجد, کاروانسراها, بازارها و حمامهای این دوران را نشنیده باشد. و نداند که بسیاری از این موسسات هزینه های خود را ازطریق موقوفاتشان تامین می کردند. این موقوفات باعث شد که بسیاری از این موسسات علیرغم رویدادهای تاریخی و گذر زمان به حیات خود ادامه دهند. و جز میراث فرهنگی کهن شهرهای اسلامی باشند و حتی تعدادی از آنها در غالب مدارس دینی و حوزوی به فعالیتهای خود ادامه بدهند.
این سنت حسنه محدود به جهان اسلام نماند و امروز یکی از سنتهای ستودنی و رایج در جوامع توسعه یافته است. دانشگاهها, بیمارستانها و مراکز علمی پژوهشی بسیاری در اروپا و آمریکای شمالی همچنان پذیرای موقوفات و هدایای مردمی هستند. در بسیاری از این موسسات درآمد ناشی از موقوفات دانشگاهی منبع اصلی تامین هزینه های دانشگاه و پروژه های پژوهشی آن است. بعنوان مثال تنها آوریل گذشته دانشگاه کرنل هدیه ای به ارزش ۱۷۰ میلیون دلار از خانواده ویل دریافت کرد. ارزش مجموع سرمایه و موقوفات این دانشگاه به چهار میلیارد دلار می رسد. جای تاسف است که این سنت حسنه در جهان پذیرفته شده است اما در زادگاهش مهجور است
از این دید وقف دانشگاه آزاد اسلامی گام بلندی در راه احیای نقش وقف در جامعه دانشگاهی کشور و ترویج کاربردهای امروزی آن در کشور خواهد بود. در قرن بیست و یکم وقت آن است که بپذیریم منابع عمومی و دولتی به تنهایی کافی نیستند. وقف می تواند و باید نقش عمده و بسزایی در گسترش و ماندگاری موسسات علمی جامعه داشته باشد. این نقش و این سنت حسنه اسلامی نباید فدای تضاد منافع گروهی و جنجالهای کوتاه سیاسی گردد.
سر خیابان فرصت 
منظورت اینه که وقف ابداع مسلمانهاست؟ یعنی قبل از اسلام چنین چیزی وجود نداشته؟ اثباتی هم برای این ادعا داری؟
نه، اما منظورم اینه که کاربردهای امروزیش در جوامع توسعه یافته در این فرهنگ هم وجود داشته ولی الان مهجور است.