شریف و آموزش رشته اقتصاد

من ندیدم کسی بگه شریف دروسش ریاضیه و اقتصادی نیست(شاید صحبت صرفن حول این باشه که بچه هاش دید اقتصادی ندارن). اساسا رویکرد این نیست. بلکه تغییر خواهی در سطح مدیریت و برای برخورد جددیتر با این رشته مطرح می شه. در تهران اون هایی که ناراضی هستن از برخورد سست دانشکده با رشته و بچه ها گلایه دارن. این که بچه ها رو آب دیده نمی کنن در تهران. مثلا کتبی که در تهران تدریس می شه با شریف خیلی اوقات یکیه یا حتی ممکنه در بعضی موارد بهتر باشه(استانداردتر) ولی اساتید درگیر تدریس کتاب و تکمیل مباحث نمی شن. من فکر می کنم این جدیت دکتر نیلی خواهد بود که همه گیر می شه در نهایت. در موضوعات تفاوت خاصی نیست.

وگرنه تعداد بالایی از استادای تهران بالقوه به اندازه نیلی یا خیلی بیشتر «جدی» هستن.مسیله اون دانشجوهایی هستن که این جدیت رو بالفعل می کنن یا باعث سرکوبش میشن

محمد عزیز
صحبت من شاید از جهات زیادی قابل نقد بود ولی این موضوعی که مطرح کردی بالاخص موضوعیه که باهاش مخالفم. مثلا همین امسال ورودی های تهران از شریف بهتر بودن(البته طبیعیه که تهران دانشجویان بیشتری می گیره و به همین دلیل دامنه ی بیشتری رو در بر می گیره و شریف مثل یک کلاس نسبتا خوب تهران می تونه تعریف بشه). من در انگیزه ی بچه های امسال شریف هم چیز خاصی ندیدم که در بچه های تهران ندیده باشم. ولی تفاوتی که واقعا درک کردم در برخورد مسیولانه ی مدیریت دانشکده ی اقتصاد شریف بود. دلسوزانه، جدی، نگاه بلند مدت و امیدوار. البته صحبتت که «تعداد بالایی(بالا؟) از استادای تهران بالقوه(؟) به اندازه نیلی یا خیلی بیشتر “جدی” هستن» صحیحه. ولی این اساتید جو غالب رو تشکیل نمی دن. من بحثم سر مدیریت جدی بود. کتاب های تهران و شریف تفاوت چندانی ندارن. و کیفیت آموزش حتی در شریف هم رضایت بخش نیست. اگرچه واقعا متفاوت از تهرانه.

بهتر یعنی چی اخوی؟
من بین ورودی های امسال شریف و تهران به لحاظ بیس مغزی! و تحصیلی تفاوتی نمیبینم.مسیله سر انگیزه و جاه طلبیه.چند درصد دانشجوهای تهران حوصله دارن کتاب انگلیسی بخونن؟
چند درصد حوصله دارن کتاب فارسی بخونن؟
چند درصد حوصله دارن جزوه کلاسی رو بخونن؟
خب اون استاد و مدیریت هم تا چندپریود میتونن مقابل خواست اکثریت مقاومت کنن؟
«اگه» تو شریف هم اون «دید»ی که میگی وجود داره به خاطر فشار اکثریت دانشجو هاشه.
اون کسایی هم که میگی » بهترن» ،انگیزشون چیه؟
یارو از یه سال قبل از کنکور ارشد به این نیت درس میخونده که دو ساله تموم کنه و ph d قبول شه بره بشه هیئت علمی دانشگاه آزاد بعدش هم یه حقوقی بگیره و عشق و حال این سال های سختی رو جبران کنه..همه همت طرف الان رو کنکور هستش .یه بار فک نمیکنه با اون دانشجویی که تو امریکا و اروپا داره فوق اقتصاد میخونه چه قدر فاصله داره؟ 2 سال دیگه که اون خارجیه فوقش رو تموم کرده تو این 2سال تونسته این فاصله رو کم کنه؟؟یا فاصله زیاد شده!!چی جوری میتونه این فاصله رو پوشش بده؟ اصلا واسش مهم نیس انگیزش ازدرس خوندن و حتی نمره و معدل قبولی کنکوره و استخدامه.بعدش هم که خلاص..اینا تازه درس خونا و باهوشان.

محمد
توجه داری که بحث اولیه در موردکتاب های درسی بود. الان موضوع رو به این جا رسوندیم که ایراد از مدیریته یا از دانشجوها. ببینید، این موضوعی که مطرح می کنی صفر و یکی نیست طبیعتن. من نمی تونم بگم حتمی اشتباه می گی، چرا که شریف شهرتی به دست آورده که باعث می شه افرادی که قصد اپلای دارن به اون جذب بشن(و طبیعیه که بچه های اون جا باید بیشتر به فکر مقایسه با دانشجوهای دیگر کشورها باشن). از طرفی نمی شه رد کرد که «این شهرت که بی دلیل به وجود نیومده». کار مستمر تیم مدیریتی پشتش بوده. من حس می کنم این موضوعی که شهرت شریف باعث بشه تفکیک کاملی بین بچه هایی که برای اپلای جدی هستن و دیگر بچه ها به وجود بیاد. دلیلش هم روشنه. اول این که شریف ظرفیت محدودی داره و به همین دلیل بخشی از این بچه ها جذب بقیه ی دانشگاه ها و مخصوصا تهران می شن. دوم هم این که هنوز شریف کاملا شناخته شده نیست و افراد زیادی با اطلاعات نامتقارن وارد فضای انتخاب رشته/دانشگاه می شن.

نهایت این که چه حرف من صحیح باشه چه نباشه سیاست پیشنهادی اینه که بچه هایی که بخوان پیشرفت بکنن نمی تونن سیستم رو تغییر بدن پس فقط باید رو خودشون حساب بکنن(چه سیستم خوب چه ناکارا). از این جهت امیدوارم بحث شما صحیح باشه(ولی با کمال احترام نیست)

بحث جالبی شد. اساتید یا دانشجو؟

خب یعنی می خوای بگی بچه های شریف با وجدان هستن و بچه های جاهای دیگه نه؟ این چه حرفیه؟

همین بچه های بی انگیزه و وجدان به قول شما چرا روز های اول ورود همه سرشار از انگیزه هستن؟ چه اتفاقی می افته که تو کنفرانس هدفمندی یارانه ی علامه همه به شدت فعال هستن و 2-3 ماه بعد کنفرانسی که کنار گوش اون ها برگزار می شه رو حتی وقت نمی ذارن بشینن؟
محمد جان وقتی شما ببینی محیط به شدت غیر رقابتی شده خود به خود انگیزه ات رو از دست می دی. به نظر من شریف این محیط رقابتی رو حفظ کرده. هر جایی که ارزش های علمی رو حاکم بکنه به محیط، این اتفاق براش می افته. از طرفی مطمین هستم که اپلای کردن انگیزه ی قوی ایه.

محمد

ببین مشخصه که هم من و هم شما مشاهداتی داریم. ولی من فکر می کنم افت بچه ها رو به لحاظ انگیزه می شه تو دانشکده دید. اصلن همین موضوعی که می گی انگیزه ی بچه ها این گونه ست. چرا این طوره؟ من می گم محیط باعثشه دلیلم هم اینه که از روز اول این گونه نبوده. به شخصه تجربیاتی مثل کنفرانس علامه رو تو ذهن دارم. نظر شما چیه؟

با نظرت موافقم علی. اپر نظرتون در مورد مقایسه ی تطبیقی بین کتب تهران و شریف موافقه، به نظرم کار جالب و مثبتی می شه