یکی از معضلات اصلی و گرفتاریهای هواپیمایی ما این روزها عدم اطلاع رسانی درباره آن است. آنچه که در مطبوعات در حال حاضر در جریان است نه اطلاع رسانی بلکه محاکمه ایست که در آن همه دادستانند و متهم شرکتهای هواپیمایی که معمولا محکومند. در این گزارشها نه از موشکافی خبری هست و نه از بیان نکات فنی و یا نظرات کارشناسی واقعا مستقل.
از طرف دیگر رسانه ها معمولا درباره پیشرفت و تحولات هوانوردی ساکتند و اطلاعات به روزی را از این صنعت در اختیار خواننده های خود قرار نمی دهند. این امر باعث شده است تا همه از چالشهای اقتصادی و مسائل مالی در پیشروی این صنعت تصویر غیر واقعی داشته باشند. در نتیجه تصمیم گرفتم که از این به بعد بخشی از نوشته های این وبلاگ را به این صنعت و اخبار آن اختصاص بدهم.
اولین یادداشت درباره خبریست که درباره لغو پرواز هما از مشهد به تهران در مطبوعات منتشر شده است. دلیل این لغو کمی مسافر پرواز مذکور بوده است. وبسایتها و رسانه های مختلف طوری این خبر را منعکس کرده اند که گویا در هیچ جای دنیا به دلیل کمی مسافر پروازی لغو نمی شود. خبر وبسایتهای فردا و سیماب در مورد این پرواز خواندنیست.
وبسایت فردا می نویسد: » در بسياري از كشورهاي دنيا چنانچه تأخيري در پروازها صورت گيرد پس از عذرخواهي از تأخير پرواز، با محاسبه طول مسير، ساعت پرواز و مدت تأخير، خسارت پرداخت مي شود.» من دوست دارم که از کلیه دوستانیکه در کانادا و آمریکا زندگی می کنند و پروازهای داخلی این کشورها را تجربه کرده اند بپرسم آیا تا بحال شده است شرکتها بخاطر تاخیر به آنها خسارت بپردازند؟؟؟؟ هر مسافری که سالی بیش از سه یا پنج بار در این کشورها پرواز کرده باشد می داند که اولا همه شرکتهای هواپیمایی حق خود می دانند که به دلیل کمی مسافر پروازی را لغو و مسافران آنرا در پرواز دیگری ادغام کنند و دوم هیچ مسافری توقع دریافت خسارت به خاطر تاخیر ندارد. حقیقتش من تا بحال حتی یک نفر را هم ندیده ام که از یک شرکت هواپیمایی آمریکایی به خاطر «تاخیر» موفق به دریافت خسارت شده باشد.
از این نوع اطلاع رسانی نادرست و ساختن کلیشه های غیرواقعی چه سودی عاید هواپیمایی ما و مسافران آن می شود؟ آیا این دامن زدن به انتظارات غیرواقعی تلاشی برای انحراف از ریشه یابی علمی و موثر مشکلات هواپیماییهای ما نیست؟
سر خیابان فرصت 
قبول دارم که برخوردها عموما غیر منصفانه‌اند. ولی رفتار شرکتهای هواپیمایی در ایران بسیار آزار دهنده‌تر شرکتها آمریکای شمالی هستند.
من و همسرم اواخر سال میلادی گذشته، با مشکلی مشابهی روبرو شدیم. و بعد کمی دردسر موفق به دریافت خسارتمان از air-canada شدیم.
لطفا این لینک را ببینید
http://www.aircanada.com/en/about/customer/index.html
مورد ما Does Air Canada overbook its flights? بود
و موردی که شما بیان کردید
What happens if there’s a long delay – the kind where you’re on a plane for hours or wind up sleeping at the airport? است
دوست عزیز از ممنون از پستتان. اول لطفا جزئیات بیشتری درباره این تجربه در اختیار خوانندگان بگذاریدو دوم آیا این یک پرواز داخلی بوده است؟
سوم در لینکهایی که شما به آنها اشاره کرده اید تنها درباره تاخیر بیش از 4 ساعت به دادن واچر برای صرف غذا اشاره شده است. خوش بحال کانادا! در آمریکا از این خبرها نیست. حداقل در سه مورد تاخیر بیش از چهار ساعته ای که من با آمریکن ایرلاینز تجربه کردم نه از واچر خبری بود و نه از پذیرایی. چهارم درباره رفتار شرکتهای ایرانی تجربه های شخصی متفاوت هستند ولی توقعات غیرمنصفانه رفتارهای غیرمنصفانه را هم تشدید می کند….البته هدف دفاع از این رفتارها نیست.
1- «ولی توقعات غیرمنصفانه رفتارهای غیرمنصفانه را هم تشدید می کند». کاملا قبول دارم. در بسیاری از موارد نکات مثبت را نمی‌بینیم، و با نقدهای غیر منصفانه‌مان باعث ناامیدی کسانی می‌شویم که این گام‌های مثبت را بر می‌دارند.
خوب وقتی همه چیز خوب است (نه تاخیر، نه گم شدن چمدان و …) پروازهای داخلی به مراتب کیفیت بالاتری نسبت به پروازهای خارجی دارند ولی اگر این طور نباشد فقط رفتار ظاهری شرکتهای داخلی را با بقیه مقایسه کنید؟!
ایرکانادا در خصوص تاخیر فقط accommodation و غذا را تامین می‌کند. و در خصوص cancellation و over-booking پرداخت خسارت می‌کند. مورد ما دو نفر over-booking بود و پرواز هم از هونولولو به ونکور بود.
کمی دردسر هم که گفتم، مربوط به نحوه‌ی compensation بود. ایرکانادا می‌خواست به ما اعتبار بلیط معادل بلیط‌مان را بدهد، در صورتی که در policy ایرکانادا مسافر حق انتخاب بین مبلغ نقدی و یا اعتبار را دارد. که ایرکانادا با فریباکاری سعی بر طفره رفتن از آپشن مبلغ نقدی می‌کرد.