کدام تعریف نرخ بیکاری درست است؟

کدام تعریف نرخ بیکاری درست است؟ در حال حاضر دو تعریف از نرخ بیکاری وجود دارد تعریف اول هر فرد بالاتر از 16 سال را شاغل می داند که حداقل یکساعت در طول هفته برای کارفرمایی یا در کسب و کار خود کار کرده است و دستمزد دریافت کرده است. این تعریف همچنین افرادی را که در مرخصی هستند و یا بدلیل بیماری، بارداری، مشکلات شخصی و خانوادگی نمی توانسته اند در محل کار خود حاضر شوند را شاغل می داند.  تعریف دوم و قدیمی تر این است که هر فرد بالاتر از 16 سال باید حداقل دو روز در هفته کار کرده باشد و دستمزد دریافت کرده باشد.

هر دو تعریف قراردادی هستند و هدف هر دو این است که بتوانند اشتغال را در جامعه اندازه گیری کنند. از نظر تئوری فردی بیکار است که می خواهد مشغول بکار بشود و در جستجوی اشتغال است.  بنا به تعریف اول تعداد بیشتری از افراد جامعه شاغل شناخته می شوند و در نتیجه نرخ بیکاری پائین می آید. با اینحال نرخ بیکاری مطابق تعریف اول اشتغال شامل کسانیست  که حتی یکساعت هم نتوانسته اند دستمزد دریافت کنند. در حالیکه نرخ بیکاری مطابق تعریف دوم می تواند شامل بسیاری از شاغلین پاره وقت هم باشد. در نتیجه ما می توانیم بگوییم تعریف اول از بیکاری تصویر دقیقتری ارائه می کند و افراد فاقد حتی یکساعت شغل را در نظر می گیرد.

اما طبق تعریف اول فردی که یک کار تمام وقت هفته ای چهل ساعت را از دست داده است و حالا مثلا هفته ای یکساعت مسافرکشی می کند شاغل به شمار می آید. در نتیجه جابجایی شاغلین از اشتغال تمام وقت به پاره وقت در تعریف اول در نظر گرفته می شود. در نهایت آمار بیکاری و اشتغال اعدادی هستند که واقعیت اجتماعی را بیان می کنند. افراد و اعضاء جامعه در حال تجربه روزمره این واقعیت و ساختن آن هستند. نمی توان به بهانه کاهش یا افزایش این اعداد نوید بهبود داد وقتیکه آحاد جامعه از آن بهبود بیخبرند.