صحبتی را که با ابراهیم علیزاده درباره اختلاس اخیر و نظام بانکداری داشته ام، می توانید اینجا بخوانید. مقدمه در واقع خلاصه صحبتهاست، بنظر خودم این ها نکات اصلی هستند:

.اقتصاد ايران اقتصادي متكي به نفت و رانت حاصل ازآن است. در رفتار رانت خوارانه، منابع زيادي به هدر مي‌روند و هدف اصلي فعاليت‌هاي اقتصادي از توليد به رانت خواري منحرف مي‌شود-.

.وقتي قوانين ما ربطي به واقعيت‌هاي زندگي روزمره اقتصادي ندارند، نمي‌توان از بخش نظارت توقع داشت اين كاستي‌ها را جبران كند-

اين نظارت‌ها هزينه‌هاي جانبي اين افراد (فعالان اقتصادی) را افزايش مي‌دهند و از انگيزه آنها براي فعاليت اقتصادي كم مي‌كند. در نتيجه فعاليت‌هاي رانت‌خوارانه تشديد مي‌شوند و ريسك فعاليت اقتصادي افزايش پيدا مي‌كند. اين موضوع باعث اتلاف بيشتر منابع محدود جامعه ما مي‌شود و در نتيجه روند توسعه اقتصادي كندتر خواهد شد.

به نظر من، دچار مشكل هستيم، ما در بخش اعتبارات و بازار سرمايه مشكل داريم. همين كه رشد ما آن قدر كه بايد باشد نيست؛ به منزله اين است كه ما مشكل دار هستيم. اينكه منابع ميلياردي صرف رانت‌خواري مي‌شود و نه توليد و توسعه، اين اتفاق به منزله آن است كه ما دچار مشكليم. ما بايد با حفظ آرامش و اصلاحات پويا و پيوسته از اين روند به طرف يك‌نظام مبتني بر بازار حركت كنيم.

زمينه وقوع چنين اتفاقاتي يك‌شبه فراهم نشده است كه يك شبه برطرف شود. ما هنوز فكر مي‌كنيم زيان‌ها و عقب‌ماندگي اقتصادي را يك شبه مي‌توان جبران كرد كه اين باور نادرستي است.

ادامه