عنوان: Team of Rivals, Political Genius of Abraham Lincoln
نویسنده: دوریس کرین گودوین
سال نشر: 2005
ناشر: سیمون و شوستر
در میان شخصیتهای تاریخ جهان آبراهام لینکلن جایگاه ویژه ای دارد. او به برده داری در آمریکا پایان داد و اتحاد کشورش را با سرکوب طغیان ایالات جنوبی و برده دار حفظ کرد. با اینحال زمانیکه او در سال 1860 بعنوان نامزد ریاست جمهوری از سوی حزب تازه تاسیس جمهوریخواه معرفی شد، در صحنه سیاست آمریکا یک آدم حسابی به شمار نمی آمد. این وکیل شهرستانی که سوار بر اسب به دنبال دادگاه سیار ایالت ایلینوی می رفت تا از از وکلایش در دعاوی مختلف حقوقی، از حد و مرز زمین تا چرای بدون اجازه گاو همسایه، دفاع کند، تنها یک دوره نماینده کنگره آمریکا و چهار دوره نماینده مجلس قانونگذاری ایالتی بود. دفتر کار محقر او در اسپرینگفیلد شباهتی به دفاتر کار وکلای مشهور نیویورک و فیلادلفیا، شهرهای بزرگ و مطرح آمریکای قرن نوزدهم نداشت. او در اتاق بزرگی پر از کتاب کار می کرد که پسران بازیگوشش مدام در حالی رنگ آمیزی دیوارهایش با جوهر بودند. او بر خلاف بسیاری از همقطارانش حتی به مدرسه حقوق نرفته بود، بلکه خود با مطالعه کتابها و رساله های حقوقی حرفه وکالت را فرا گرفته بود. جای تعجب نیست که پژوهشگران زندگی و دوران او را با علاقه و موشکافی مطالعه کنند.
گرچه زندگینامه های متعددی درباره لینکلن منتشر شده است، اما خانم گودوین هنوز حرفهای تازه ای برای گفتن دارد. او در کتابش بر شیوه رهبری و مدیریت سیاسی آبراهام لینکلن تمرکز می کند و نه تنها داستان زندگی او، بلکه داستان زندگی همکاران و اعضاء کابینه او را نیز بازگو می کند. او همچنین خلاصه مختصر ولی جامع از دلایل وقوع جنگ داخلی آمریکا و چگونگی آماده شدن زمینه برای آغاز آنرا بیان می کند. در صفحات این کتاب این وکیل شهرستانی که اعتبار و سابقه سیاسی به مراتب کمتری از وزرایش داشته است، نابغه برقراری ارتباط با مردم پیرامونش و رسیدن به تصمیمات جمعیست.
اولین اقدام سیاسی لینکلن پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری انتخاب رقبای خودش در انتخابات ریاست جمهوری بعنوان وزرای کابینه اش بود، اقدامی چنان خارج از عرف که خشم بسیاری از اعضاء حزبش و انتقاد بی پرده مخالفانش را باعث شد. او ویلیام سیوارد فرماندار و سناتور نیویورک را بعنوان وزیر امور خارجه، سالمون چیس فرماندار و سناتور اهایو را بعنوان وزیر خزانه داری و ادوار بیتس قاضی محافظه کار میسوریایی را بعنوان دادستان کل و وزیر دادگستری معرفی کرد. هر سه این مردان سابقه و شهرت ملی به مراتب بیشتری از خود او داشتند. و هر سه در دور اول انتخابات نامزد ریاست جمهوری بودند.
ویلیام سیوارد از نظر بسیاری مردی بود که باید رئیس جمهور می شد، اعتبار او بعنوان فرماندار نیویورک تا بدان حد بود که بسیاری باور داشتند که دولت را در واقع او اداره می کند. سالمون چیس از زمانیکه وکیل جوانی بود برای احیای حقوق سیاهپوستان و لغو برده داری در آمریکا مبارزه کرده بود، خدمات او و موفقیتهایش بعنوان فرماندار و سناتور بیشمار بود، او حتی بعنوان یک وزیر باور داشت که ریاست جمهوری حق اوبوده و در 1864 دوباره کوشید تا نامزد حزب جمهوریخواه برای ریاست جمهوری باشد. بیتس نمی توانست باور کند که این وکیل خانه بدوش رئیس جمهور اوست.
در راس چنین تیمی از رقبای سابق و منتقدان فعلی لینکلن نه تنها باید کشور را اداره می کرد، بلکه باید به مبارزه طلبی جنوب پاسخ می داد و راهی می یافت تا ایالات شمالی و مرزی با لغو برده داری موافقت کنند. نبوغ او در متعادل کردن وضعیت و صبر کردن برای لحظه مناسب تصمیم گیری دولتش را از فروپاشی و کشورش را از نابودی نجات داد. خواندن این کتاب نه تنها باعث آشنایی با شخصیتهای این دوره از تاریخ آمریکاست بلکه باعث می شود تا خواننده فراموش نکند که حوادث سترگ تاریخی یک شبه روی نداده اند. کتاب مورد تحسین منتقدان بسیاری قرار گرفته است و البته خانم گودوین یک جایزه ناقابل پولیتزر هم بابت آن برده است.
پ.ن. در ساخت فیلم لینکلن به کارگردانی اسپیلبرگ از این کتاب بعنوان یکی از منابع استفاده شده است.
دوستداشتن:
لایک در حال بارگذاری...