خوب بالاخره شب اسكار شد. به بهانه فيلم هر كس هر حرفي دلش خواست زد. اما امشب براي سينماي ايران شب بزرگي است. به اين فرش قرمز رسيدن كار كمي نبوده است. كاش يه روزي هم در اقتصاد به اين فرش قرمز برسيم.
خوب سينماي ايران اولين جايزه اسكارش را برد با فيلمي درباره ايراني كه هست؛ دست گريبان مدرنيته و سنت، چند هويت با وفاداريهاي متضاد. خوشحاليم، خوشحالي خوب است… و سپاس خدايي را كه از براي مردم شادي آفريد.
سر خیابان فرصت 
فرهادی : من با افتخار این جایزه را به مردم کشورم تقدیم می‌کنم. مردمی که به همه فرهنگ‌ها و تمدن‌ها احترام می‌گذارند و با کسی دشمنی ندارند.
اولين اسکار 🙂
امیدوارم همانطورکه فرهادی گفت بزودی شاهد فیلم اودرباره وقایع 50 سال اخیرباشیم
توی سنجی و کلان نوبل گرفتن واسه
ایرانیا غیرممکنه.تو خرد راحت تره که
ایرانی خرد کار نداریم.(بجز دکتر صبوریان)