پویان در یادبود دکتر نوربخش یادداشتی نوشته است که خواندنی است. آن جمله ایشان درباره تفهیم مبانی اقتصاد مرا یاد این جمله ناصرالدین شاه انداخت که به آصف الدوله نوشت: چهل سال پس از میرزا تقی خان (امیرکبیر) خواستم از چوب آدم بتراشم نشد! اصولا بعضی آدمها چوب بوده اند و می مانند. و انگیزه خیلی قوی برای چوب ماندن دارند.
درباره نهادینه شدن اصول علمی جالب است که بخاطر بیاوریم حتی آبله کوبی در زمان امیر کبیر با مخالفت فال بین ها و دعانویسها روبرو شد که شایع کردند مایه آبله کوبی شیطانیست! البته بخش شیطانی مایه آبله کوبی بیشتر در مایه نداشتنش برای این قشر بود. آخر آدم آبله کوبی شده که دیگر آبله نمی گرفت که دست به دامن دعانویس محل شود تا شفا پیدا کند. حالا حکایت جامعه ما و استفاده از مبانی اقتصاد در سیاستگزاریست! چون مایه ندارد تفهیمش سخت است…. این بحث انگیزه های توسعه هم چیز جالبیست.
نظر شما در مورد این نوشته چیست؟