یکی از جالبترین ابعاد انتخابات و شایعترین انواع بحثهای انتخاباتی در سرزمین زیبای ما بحث درباره شخصیت نامزدهای انتخاباتیست. بحثی که لازمه آن نه تحلیل شرایط و نه درک ریشه هاست بلکه تنها مجهز بودن به پیشداوری درباره شخصیت افراد را می طلبد. از این دید یکی ضعیف و دیگری با شخصیت و آن یکی ساده اندیش می گردد. در این میان آنچه که مطرح نیست و آنچه که به میان نمی آید برنامه است.
چقدر خوب است که بیاد داشته باشیم قرار است رئیس جمهوری انتخاب شود و نه دامادی. این جلسه خواستگاری نیست که درباره مزایای شخصیت آقایان دامادها صحبت می کنیم و از بد اخلاقیها و معایب خواستگار حریف چیزها می گوییم (البته بدلیل اختلاف درباره واژه «رجل سیاسی» در قانون اساسی از بحث درباره عروس خانمهای محترم معذوریم)، این یک انتخابات سیاسیست. در این انتخابات هر کدام از کاندیداها در واقع نماینده گروهی سیاسی و بخشی از جامعه هستند. هیچکدام منجی نیستند و بلکه قراراست «مجری» باشند. از مجری نه تنها درباره فضائلش بلکه درباره برنامه اجرایش و طرحهایش هم باید پرسید.
با دوستی صحبت می کردم، می گفت کاش جمع شویم ودرباره برنامه کاندیداها برای مقابله با مهمترین چالشهای اقتصادی در پیشرو یک لیست سوال تهیه کنیم. و از آنها بخواهیم به این سوالها پاسخ دهند. من فکر می کنم این کار خیلی خوبیست. چه سوالی از کاندیداها بپرسیم؟
سر خیابان فرصت 
نظر شما در مورد این نوشته چیست؟