بانکداری واقتصاد یا زیست شناسی یا فیزیک

  محمدرضا فرهادی پور یادداشتی درباره تجربه کاریابی یک دانش آموخته اقتصاد دانشگاه تهران در یک بانک خصوصی نوشته است و حامد قدوسی پاسخی تحلیلی درباره انگیزه ها یک موسسه در فرایند استخدام نوشته است.  یادداشت حامد از این جهت جالب است که درباره این صحبت می کند که چگونه استخدام  کننده  گزینه های آینده  فرد شاغل را در نظر می گیرد.  هیچکدام از این یادداشتها درباره نوع شغل و یا موقعیت سازمانی که فرد مذکور برای اشتغال در آن اقدام کرده بود سخنی نمی گویند.

گرچه هر موسسه ای به تربیت نیروی کار خود اقدام می کند، با اینحال بخشی از مهارتها، مهارتهای عمومی و فراگیری هستند که مورد استفاده موسسات بسیاری می باشند و فرض بر این است که فرد خود برای فراگیری این مهارتها حاضر به هزینه است. همچنین فرض بر این است که آموزش عمومی و عالی بخشی از این مهارتهای عمومی را به فرد می آموزد.

 اما سوال این است که اگر فراگیری اقتصاد فرد را مجهز به مهارتهای لازم جهت استخدام در یک بانک نکند آیا برای کسی که می خواهد در یک بانک مشغول به کار گردد فراگیری اقتصاد ضروریست؟

در اقتصادهای در حال توسعه بویژه در شرکتهای مالی بسیارند کسانیکه رشته تحصیلی ایشان فیزیک، روانشناسی، مهندسی و یا حتی پزشکیست. با اینحال در اکثر موارد ایشان افرادی هستند ذهن تحلیلگری دارند و در رشته خود بر روی پروژه هایی کار کرده اند که پایه ریاضی مشترکی با پروژه ها و کار روزمره یک شرکت مالی یا سرمایه گذاری دارند.  این پروژه ها معمولا شامل مدلسازی، پیش بینی روند تغییر متغیرهای گوناگون و بررسی آماری داده ها می باشند. 

هر چه کیفیت آموزش فرد بهتر و جایگاه  دانشگاهی موسسه محل تحصیل او برتر باشد سیگنال توانایی تحلیلی فرد و تحویل به موقع پروژه توسط او با کیفیت بالا قویتر می باشد.  در نتیجه مستقل از رشته تحصیلی او کارفرما مایل به استخدام او می باشد.  درنتیجه  در بسیاری موارد سوال این نیست که آیا فرد مذکور گزینه دیگری دارد، چرا که با افزایش تجربه گزینه های فرد مذکور در یک بازار کار رقابتی افزایش می یابد، بلکه سوال این است که آیا ارزش افزوده حاشیه  تولید او به اندازه هزینه هایی که استخدام و پرداخت حقوق او به همراه دارد خواهد بود یا نه؟  آیا او دارای مهارتهای نرم افزاری و ذهن تحلیلگر هست یا نه؟

و البته این پرسش درباره کشور ما همواره مطرح است: یک مدرک دانشگاهی تا چه حد نشانگر تواناییهای کاری یک فرد است؟ در مجموع یاداشت محمدرضا بهانه خوبی برای بحث درباره کاریابی و تاثیر تحصیل بر شانس کاریابیست. با این حال نمی توان کسی را بواسطه آن محکوم کرد.