یکی از باورهای خدشه ناپذیر ما در امور اقتصادی مقصر دانستن هر کسیست که به حداکثر سازی سود خود می اندیشد. گرانیهای اخیر، به عنوان مثال افزایش ناگهانی قیمت چای، باعثی نداشته است جز عده ای سودجو، عده ای شایعه پرداز و عده ای محتکر. حال بیائید از منظر دیگری به چای نگاه کنیم:
الف. چای یک نوشیدنی سنتی است که همه در همه جا و تقریبا به هر بهانه ای آنرا می نوشیدند. در نتیجه تقاضای برای آن همیشگی و بالاست.
ب. نرخ تورم در حال افزایش است و در نتیجه خانوارها پیش بینی می کنند که قدرت خرید آنها در آینده نزدیک کاهش خواهد یافت، در نتیجه خرید چای در این دوره، زمان حال، به صرفه تر از خرید آن در آینده است چون قیمت واقعی آن ارزانتر است. در نتیجه تقاضای آنها برای خرید چای افزایش می یابد و به گونه ای چای گرانقیمت دروه آینده با چای ارزانقیمت جایگزین می گردد.
ج. مصرف کنندگان چند دوره تورمی را در گذشته تجربه کرده اند و بگونه ای رفتارهای خود را بهینه نموده اند. در نتیجه در هنگام افزایش تورم «می دانند» که خطر افزایش قیمت در آینده افزایش می یابد. در نتیجه برای حداقل کردن زیان ناشی از افزایش قیمت خرید کالا در حال حاضر به آینده ترجیح می دهند.
در نتیجه قیمت چای در بازار افزایش یافت چون تقاضا برای آن افزایش پیدا کرد. و چون ریسک افزایش قیمت آن در آینده افزایش یافته است. مصرف کنندگان هم دارای قدرت انتخاب و تجزیه و تحلیل شرایط هستند و مابین خرید (مصرف) در زمان حال و خرید در زمان آینده انتخاب می کنند. پذیرفتن نقش شرایط اقتصادی در تصمیم گیری مصرف کنندگان اولین گام در پیشگیری از تکرار چنین رویدادهاییست.
سر خیابان فرصت 
نظر شما در مورد این نوشته چیست؟